روز دهم

باز اين چه شورش است

در سالهاي اخير به بركت تغيير و تحولاتي كه در كشور رخ داده مراسم عزاداري امام حسين هم مثل خيلي چيزهاي ديگرمتحول شده و بيشتر به عرصه‌اي براي جبران محدوديت‌هاي اجتماعي بدل شده تا زمينه‌اي براي درك و فهم فلسفه قيام عاشورا، فلسفه‌اي كه آزادگي را فراتر از هرچيز ديگر مي‌بيند حتي دين‌داري. حدود ١٥ سالي ميشه كه از اين مراسم در نقاط مختلف شهر تهران عكاسي ميكنم و به همين دليل تغييراتي كه در اين مراسم رخ داده برام خيلي واضح و آشكار هستش. جايگزيني خواندن بحر طويل در وصف واقعه عاشورا با حسين حسين گفتن با ريتم تكنو در نوحه ها، جايگزيني شله زرد و شربت آبليموي نذري با پيتزا و نوشابه ، جايگزيني ضرب‌آهنگ سنج و طبل با دامبول ديمبول ارگ و هزار چيز ديگر. خب بالاخره آدمي خواهان پيشرفته! چه بهتر كه در حكومتي كه امام حسين الگوي اونه به بهانه عاشورا در خيابان ارگ نواخته بشه تا بر عليه بي عدالتي فرياد زده بشه، اينطوري درد سر همه كمتره . خيلي دلم ميخواست بدونم كه اگر محتشم كاشاني الآن زنده بود مرثيه عاشورا را چگونه مي‌سرود

Red Curl !

Yellow in Shadow

Fire Inside

HELLO!

Standing