Saturday, January 27, 2007

باز اين چه شورش است

در سالهاي اخير به بركت تغيير و تحولاتي كه در كشور رخ داده مراسم عزاداري امام حسين هم مثل خيلي چيزهاي ديگرمتحول شده و بيشتر به عرصه‌اي براي جبران محدوديت‌هاي اجتماعي بدل شده تا زمينه‌اي براي درك و فهم فلسفه قيام عاشورا، فلسفه‌اي كه آزادگي را فراتر از هرچيز ديگر مي‌بيند حتي دين‌داري. حدود ١٥ سالي ميشه كه از اين مراسم در نقاط مختلف شهر تهران عكاسي ميكنم و به همين دليل تغييراتي كه در اين مراسم رخ داده برام خيلي واضح و آشكار هستش. جايگزيني خواندن بحر طويل در وصف واقعه عاشورا با حسين حسين گفتن با ريتم تكنو در نوحه ها، جايگزيني شله زرد و شربت آبليموي نذري با پيتزا و نوشابه ، جايگزيني ضرب‌آهنگ سنج و طبل با دامبول ديمبول ارگ و هزار چيز ديگر. خب بالاخره آدمي خواهان پيشرفته! چه بهتر كه در حكومتي كه امام حسين الگوي اونه به بهانه عاشورا در خيابان ارگ نواخته بشه تا بر عليه بي عدالتي فرياد زده بشه، اينطوري درد سر همه كمتره . خيلي دلم ميخواست بدونم كه اگر محتشم كاشاني الآن زنده بود مرثيه عاشورا را چگونه مي‌سرود

5 Comments:

Anonymous Anonymous said...

kheshte aval chon nahad memar kaj,ta soraya miravad divar kaj

10:52 PM  
Anonymous Anonymous said...

balaei man budam na anonymous

11:04 PM  
Blogger Hiva said...

Salam,

that's interesting, Actually yes, we are reletive, he is my causin's husband (shohare dokhtar khale..) I met them christmas time in Iran and I miss them so much now..
take care,...

4:39 AM  
Blogger fereshteh jafari said...

جناب شریفی سلام.
یک خبر خوش... بالاخره توانستم عکس های زیبایی را که در وبلاگتان قرار می دهید ببینم.
از این بابت خیلی خیلی خوشحال هستم.
از اینکه برایم کامنت گذاشتید هم بسیار متشکرم.
احساسم به من می گوید شما بر خلاف کسانی هستید که وقتی از شهر و دیار خود به هر علتی مهاجرت می کنند کم کم از ریشه ها و فرهنگ خود دوری و تبری می جویند.
مطلبی را که در مورد شیعه نوشته بودید و این پست تان که در رابطه با عزاداری است را خواندم و بسیار لذت بردم از این همه نکته سنجی. نویسنده ای در یک مجله نوشته بود اگر به فرض من در زمان قبل از انقلاب زندگی می کردم یا خارج از کشور آیا می توانستم همین طور مواظب نفس خودم باشم. و به مذهب پایبند.
شما اگر به ورود موسیقی به عزاداری معترضید من به اشکال مختلف لباس پوشیدن در این ایام. کل عزاداری ها این روزها این است: بیرون آمدن از خانه در هر زمانی از شبانه روز نه برای عزاداری که برای دسته دیدن هم نه برای صید پسران ....
دادن شماره موبایل و بستن قرارهای مختلف....
زمانی فکر می کردم که شاید یک نفر در میان اینچنین جمع هایی به راه بیاید اما اکنون مدتهاست که خدا ما را به خودمان واگذار کرده است.
حیف و صد حیف که نتیجه انقلابی آنچنانی اینچنین بی بند و باری هایی در پی داشته باشد.
محض نمونه این سایت را ببینید و به کامنتها توجه کنید:
www.sepantra.com

12:56 AM  
Anonymous Anonymous said...

Although I do not understand what has been written, it is the image that drew me in.
Very interesting Arash! :)

7:32 PM  

Post a Comment

<< Home